از‭ ‬مرز‭ ‬تا‭ ‬مرز‭ ‬

کشور ایران دارای تکثرگرایی هویتی و تنوع قومی و مذهبی بسیار است و عدم وجود هنجارهای مشترک و تبعیض‌های قومی به خدشه‌دار شدن همبستگی و انسجام ملی انجامیده است که چنین وضعیتی پدیدۀ قوم‌مداری را به‌وجود می‌آورد.
تکثر و تنوع هویتی یک واقعیت موجود در بیشتر جوامع از گذشته وجود داشته است و تا امروز هم شاهد آن هستیم و در دورۀ معاصر، همگام با سایر تحولات اجتماعی و فرهنگی، تنوع و تکثر هویتی بیشتر شده است و ‌درکنارِ منابع دیرین مانند نژاد، دین، مذهب و ملیت، هویت‌خواهی‌های نوین مبتنی بر جنسیت، گرایش‌های جنسی، سبک زندگی، گروه‌های شبه‌دینی و دیگر عوامل تقاضای به‌رسمیت شناخته شدن دارند.
این پژوهش که کار مطالعاتی آن به طور عمده بر روی افراد طبقه متخصص و الیت این گروه‌ها و با درصدی کمتر گروه عوام و مردم کوچه و بازار انجام گرفته است، و در شرایط سخت کنونی که ایران با آن مواجه است در درجه نخست به دنبال پاسخگویی به این پرسش‌ها است که قومیت‌ها چه درکی از خودشان و از هویت‌های دیگری دارند‌ که با آن‌ها غیریت‌سازی می‌کنند و خود را در کجای ساختار سیاسی، اقتصادی و جامعه امروز ایران می‌بینند و نظرشان در مورد همگرایی، مشارکت سیاسی، زبان مادری و مرکز پیرامون چیست. 
این کتاب با مطالعه بر روی پنج قوم ترک، کرد، بلوچ، عرب و فارس (مناطق فارس‌زبان) در سال 1399 ایران انجام شده است.